s ı ğ ı n a k

Yorulmanın da zevkli bir yanı var . Mesela, ayaklarımın sızısına aldırmadan hiç bilmediğim yeni bi sokağı daha keşfederken, zamana ve mekana aldırış etmeden, nereye varacağımı bilmeden saatlerce yürüdüğüm bu yoldaki yorgunluğum gibi. Siz hiç yorulurken dinlendiğiniz anların olduğunu hissettiniz mi? Tıpkı şu an hissettiğim gibi. Belki bir resim yaparken, bir yazı yazarken, ya da bir ağaç dikerken. Belki de inandığınız dava uğruna yollara düşerken...  Yorulmanın da mutlaka zevkli bir yanı var. Mesele ruhuna iyi gelen o yorgunluğu bulmakta ve ne pahasına olursa olsun onun peşinden gitmekte. Anlamak istemeyenler olabilir. Biliyorum... Çok kez anlaşılmadım. Sen yine de pes etme! İnandığın yolda önüne çıkan taşları ayıklamak da bu işin bir parçası. İşte şimdi yürüyorum hiç soluklanmadan. Bedenim yoruldukça ruhum dinleniyor. Beton yığınlarının arasından gün batımını izleyebilmek için güzel bir yer arıyorum kendime. Yetişmeye çalışıyorum koşar adımlarla. Yakalamak istiyorum güneşi. Sığ...